Omah
adat Jawa sing umum dikenal yaiku omah utawa umah sing duwé gaya arsitektur
joglo, seliyané iku uga ana umah sing
dibangun nganggo gaya arsitektur
liya misalé: limas, dara gepak, joglo trajurmas uga bangunan liya umpamane
sasono suko.
Umah neng desa-desa lan penduduk
biasa umumé bangunané tunggal lan dibangun nganggo gaya arsitektur dara gepak.
Bangunan kuwi beda karo bangunan gaya saiki utawa asring diarani rumah minimalis. Wewanguna omah Joglo iku ana perangan-perangan kang wis
gumathok, ing antarane:
1.
Pendhapa
Pendhapa iku bagian bangunan umah adat Jawa sing anane neng sisih
paling ngarep. Bangunan iki biasane diarani pendhapa
agung utawa pendhapa gedhe lan nduwe ukuran sing jembar banget, tanpa sekat,
tanpa tembok utawa dinding uga tanpa lawang (pintu).
Pendhapa umume dibangun
nganggo gaya arsitektur joglo
trajumas. Pendhapa
nduwe fungsi kanggo nerima tamu-tamu agung, pertemuan-pertemuan resmi, kanggo
pagelaran kesenian uga upacara adat. Bangunan pendhapa iku
ngandung makna sifat pradah, sifat iki antarane lapang dada, ramah tamah lan
pemurah, uga mesthi isa lan siap nerima tamu. Makna liyane saka bangunan iki
yaiku momot utawa sanggup nampung apa wae uga termasuk sanggup nampung lan
ngatasi kabeh masalah sing timbul. Bangunan
pendhapa ing jaman saiki isa ditemokake ana ing komplek-komplek kraton, kantor utama pemerentah (neng Jawa Tengah, Yogyakarta lan Jawa Timur) misale kantor Bupati utawa
DPRD.
2.
Pringitan
Pringgitan
iku bagéyan ruangan ing umah
adat Jawa sing dunungé ana ing antara pendhapa
lan dalem utama (Dalem Ageng). Pringgitan nduwèni
kagunan kanggo nampa tamu, lan papan kanggo pagelaran wayang
nalika ana gawé utawa hajatan. Ruang pringgitan iki uga bisa kanggo lenggahan
ngénggar-énggar penggalih wayah sore
3.
Dalem ageng
Wujude persegi lan tinutup
dening patang tembok ing patang sisine. Perangan iki minangka perangan kang
paling penting lan baku ing wewangunan omah tradisional Jawa. Perangan dalem
iku perangan kang digunakake kanggo kulawarga, mula asipat luwih tinutup.
Ruwangan iki nudhuhake lamun urusan kulawarga iku dirembug kanthi bebarengan,
lan wong liya ora kudu ngerti urusan pribadi kulawarga. Mula pribadine manungsa
iku sejatine kudu bisa jaga kawibawane kulawarga, ora kena martakake kahanan
kang ana ing sajroning kulawaga. Umpama ana perkara kang kudu dirembug, kudu
dirembug kanthi musyawarah.
4.
Krobongan / sethong
Ruwangan kang istimewa ing sajroning omah Joglo, ing
wiwitane piguna utama ruwangan iki sayane kanggo ngaso utawa turu kang duwe
omah, yaiku kanggo nyimpen maneka werna pusaka lan iranti aji liyane. Kang duwe
omah nalika nindhakake ngibadah ga katindakake ing ruwangan iki. Mula ing
ruwangan iki dikantheni kasur, dhipan, bantal lan guling.
5.
Gandhok
Dhuweni kagunan kanggo masak
lan kamar mandi. Mapane ana mburi
dhewe ing sajroning omah. Senajan katon prasaja nanging perangan iki uga
minangka perangan kang asipat pribadi lan dhuweni nilai luhur. Gandhok utawa
pawon digunakake kanggo masak, dhahar lan adus. Nulad saka guna panggonane,
mula dipapanake ana ing mburi, supaya wong liya ora ngerti nalika sing duwe
omah resik dhiri lan dhahar. Bab iki nudhuhake yen manungsa iku duwe sipat
gemi, setiti lan ngati-ati, tegese ora boros lan tansah njaga kapribaden kang
siningit (tersembunyi).
No comments:
Post a Comment